Pod pojęciem niskiej emisji najczęściej rozumie się zanieczyszczenia powstające w wyniku procesów spalania paliw w lokalnych kotłowniach i piecach domowych sektora komunalno-bytowego. Procesowi spalania paliw w źródłach spalania o małej mocy towarzyszy emisja m.in. takich substancji jak pyły, tlenki azotu, dwutlenek siarki, tlenki węgla, metale ciężkie. Znaczący udział w emisji tych substancji mają procesy spalania w indywidualnych systemach grzewczych, gdzie stosuje się konwencjonalne ogrzewanie węglowe paliwami stałymi, takimi jak: różnego rodzaju węgle kamienne, węgle brunatne, drewno. Niska emisja to zanieczyszczenia z urządzeń, w których wytwarza się ciepło na cele grzewcze, z których spaliny są emitowane przez kominy niższe niż 40 m. Zanieczyszczenia emitowane są emitorami o wysokości około 10 m, co powoduje rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń po najbliższej okolicy.
Plan Ograniczenia Niskiej Emisji jest systemem wsparcia zarówno finansowego, jak i organizacyjnego mieszkańców gmin i miast. Podstawowym jego celem jest systemowe ograniczenie emisji substancji szkodliwych do atmosfery, poprzez kompleksową likwidację istniejących, nieefektywnych źródeł ciepła. Założony cel osiąga się poprzez wprowadzanie ekologicznych, energooszczędnych urządzeń grzewczych, odnawialnych źródeł energii lub podłączenie do sieci ciepłowniczej.
W ramach opracowania Planu Ograniczenia Niskiej Emisji:
-
przeprowadzamy inwentaryzację struktury stosowanych paliw w kotłowniach indywidualnych,
-
tworzymy bazę danych osób przystępujących do Programu,
-
przygotowujemy charakterystykę zanieczyszczeń ze źródeł niskiej emisji na terenie gminy lub miasta,
-
przygotowujemy analizę techniczno–ekonomiczną przedsięwzięć związanych
z redukcją emisji (koszty inwestycji, zmiana zużycia i kosztów energii, paliw, wskaźniki efektywności ekonomicznej przedsięwzięć), -
opracowujemy metodyczne i decyzyjne podstawy budowy Programu Ograniczenia Niskiej Emisji,
-
opracowujemy wytyczne na potrzeby sposobu realizacji i zarządzania Programem,
-
planujemy montaż finansowy Programu i harmonogram jego wdrażania.
Inwestor przystępujący do Programu uzyskuje efekt:
-
rzeczowy – w postaci zastąpienia źródła węglowego, często wyeksploatowanego, wymagającego ciągłych nakładów finansowych i nieustannej obsługi, nowym źródłem,
-
energetyczny – w postaci zastosowania urządzeń o zdecydowanie wyższej sprawności energetycznej, a więc zużywających mniejszą ilość paliw pierwotnych do osiągnięcia takie samego celu,
-
ekonomiczny – w postaci ograniczenia kosztów obsługi i serwisowania urządzeń.
Opracowanie oraz wdrożenie Planu przynosi wymierne korzyści w zakresie ochrony środowiska, wpływa na poprawę jakości życia i zdrowia mieszkańców, a także podnosi atrakcyjność turystyczną obszaru.
